menu

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Λανθασμένες πρακτικές στην λογοθεραπευτική παρέμβαση

Η διαδικασία αποκατάστασης των δυσκολιών που χρήζουν λογοθεραπευτικής παρέμβασης πολλές φορές μπορεί να επηρεαστεί από πρακτικές των θεραπευτών καθώς και από λανθασμένες επιλογές τόσο στην ιεραρχία των στόχων όσο και στην δόμηση του πλαισίου θεραπείας. Μερικά σημαντικά λάθη που πρέπει να διακρίνει κάποιος γονέας είναι τα παρακάτω :


1) Συχνή αλλαγή θεραπευτή : Βάση ερευνών έχει αποδειχθεί ότι η συχνή αλλαγή θεραπευτών καθυστερεί σημαντικά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης ή επιβραδύνει την μετάβαση στην στοχοθεσία. Ένα παιδί που έχει συνηθίσει να δουλεύει με έναν θεραπευτή και η εικόνα του παρουσιάζει βελτίωση δεν είναι σωστό να αλλάζει ειδικό καθώς χρειάζεται επιπλέον χρόνο για να αναπτύξει καλή σχέση με το νέο μέλος.

2) Συχνές αλλαγές αίθουσας - Αίθουσες με θόρυβο : Το περιβάλλον που το παιδί εκπαιδεύεται πάνω σε νέες δεξιότητες θα πρέπει να είναι σταθερό. Η συχνές αλλαγές αίθουσας μπορεί να ενισχύσουν την διάσπαση ενός παιδιού καθώς θα παρατηρεί τα νέα ερεθίσματα που βρίσκονται σε αυτή. Το ίδιο συμβαίνει  και όταν στην αίθουσα λογοθεραπείας υπάρχουν εξωτερικοί θόρυβοι που αποσπούν το παιδί.

3) Απουσία υλικού για εξάσκηση στο σπίτι : Το υλικό που χορηγεί ένας ειδικός πρέπει να δίνεται είτε σε φάκελο είτε σε τετράδιο ώστε οι γονείς να μπορούν να δουλέψουν με αυτό βοηθώντας τα παιδιά στην γενίκευση της νέας γνώσης. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνες στις περιπτώσεις που οι θεραπευτές δεν έδιναν υλικό για εξάσκηση στο σπίτι ή σε άλλα πλαίσια τόσο πιο πολύ το παιδί παρουσίαζε επιλεκτική χρήση των νέων δεξιοτήτων (μόνο στο πλαίσιο της λογοθεραπείας).

4) Απουσία ενημέρωσης για την πρόοδο του παιδιού : O ειδικός θα πρέπει τουλάχιστον μια φορά κάθε μήνα να ενημερώνεται για την εικόνα του παιδιού και την απόδοση του. Η ενημέρωση αυτή περιλαμβάνει και την συζήτηση σχετικά με τους επόμενους στόχους αλλά και συμβουλές για την δόμηση ενός θετικού πλαισίου στο σπίτι. Επιπλέον ο θεραπευτής θα πρέπει να κάνει μικρή ενημέρωση (5 λεπτών ) τουλάχιστον μια φορά κάθε εβδομάδας, εξηγώντας στους γονείς πιθανές απορίες.

5) Απουσία επιβράβευσης : O θεραπευτής θα πρέπει να χρησιμοποιεί διάφορα μέσα για να ενισχύσει την προσπάθεια του κάθε παιδιού και να δώσει επιπρόσθετα κίνητρα. Αυτοκόλλητα, παιχνίδι για λίγα λεπτά ή ζωγραφική είναι μερικά μέσα που ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει ως ενισχυτές. Η απουσία τους φαίνεται πως οδηγεί τα παιδιά σε ταχύτερη κόπωση και πολλές φορές σε άρνηση.

6)  Απουσία ομοιομορφίας στο χορηγούμενο υλικό : To υλικό που χορηγείται στα παιδιά θα πρέπει να έχει μια κοινή εικόνα ( στο σύνολο του). Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι σωστό να δίνονται σελίδες για ασκήσεις που απαιτούν γραφή χωρίς γραμμές ( λευκές σελίδες) ή εικόνες για κατονομασία λέξεων (άρθρωση) σε μερικά φωνήματα και σε άλλα απλά γραμμένες λέξεις. 

1 σχόλιο: